Sranan Tongo en identiteitsvorming

Sranan Tongo zou ik niet echt willen spreken. Surinaams spreken met een Nederlands accent is verschrikkelijk. Dat heeft iedereen zelf kunnen horen in 'Hoe Duur Was de Suiker?' en ik zal zelf nooit die woorden vergeten: 'goo naa iensej'. Achteraf dacht ik misschien was het een poging het te doen klinken als 'toen' maar dan zou het bijvoorbeeld toch eerder 'goo naa iensai' moeten zijn omdat dat nog dichter ligt bij 'go inside', waar het vandaan komt.

ABC-boek en een klein leerboekje voor de negers in Suriname(vrij vertaald)

Goed, de film was niet de reden waarom ik over Sranan Tongo schrijf. Ik was enkele maanden geleden bij een lezing over deze taal. Zeer leerzaam en interessant was het. Ik heb namelijk van mijn grootouders geleerd dat men geen Surinaams mocht spreken als kind, het Nederlands werd erin gestampt en daar ben ik ze echt eeuwig dankbaar voor want zowel in Nederland als nu in Suriname komt mij dat goed van pas.
Op die lezing hoorde ik echter dat ten tijde van de slavernij het Surinaams echt de taal was van het land. Natuurlijk, ontstaan om te communiceren met de slaven, maar het werd wel gezien als een taal. Het was pas na de slavernij dat het Nederlands verplicht werd gesteld en het Sranan afgedaan werd als minderwaardige 'negertaal'. Volgens een spreker op die lezing werd dat gedaan om op die manier toch nog grip te kunnen houden op Suriname en haar bevolking. Ik schrok, want die gedachtes over die taal die mij waren aangeleerd waren dus onderdeel van een soort indoctrinatie.
Niet dat ik nu wel Surinaams wil gaan leren of spreken ofzo want ik versta alles en met behulp van wat glazen bier zal men verbaasd zijn over hoe vloeiend ik het wel niet kan, haha. Bleek dat er voor de afschaffing van de slavernij zelfs boekjes werden uitgegeven, soort van Lonely Planets van die tijd, waardoor men bijvoorbeeld in het buitenland basis-Surinaams voor handelaars kon leren alvorens men ons land bezocht. Rond 1844 ontstonden bijvoorbeeld ook de eerste scholen voor slaven, opgezet door de EBG, waarbij men ook Sranan Tongo leerde.

een overzicht van de feestdagen

Eigenlijk was het dus zoals vroeger in Nederland waar de elite Latijn sprak en het klootjesvolk gewoon Hollands of het dialect van hun streek. Zo sprak in Suriname de elite Nederlands en het klootjesvolk Sranan. De elite beheerste natuurlijk beide talen om te kunnen communiceren met hun slaven of horigen.
Nu kom ik daar zo op omdat men het hier heel de tijd heeft over natievorming. En daarom wil men allerlei vergezochte dingen doen als straatnamen en plaatsnamen veranderen omdat het herinnerd aan de kolonisatie. Tja, ik denk dan accepteer dat deel van de geschiedenis en als je echt meer focus wilt op de andere namen, doe dat dan in nieuwe wijken.Daarnaast vind ik het raar dat er maar weinig wordt gedaan aan het Sranan. Niet dat ik vind dat Sranan de officiele taal moet worden. Ik ben wel voorstander van tweetaligheid!

Er wordt gezegd dat er geen officiële schrijfwijze is, maar dat is dus wel zo ontdekte ik op die zelfde lezing. Taal is natuurlijk onderdeel van de identiteit van een land dus bij natievorming zou men meer aandacht moeten besteden aan de taal die niet voor niets Surinaams of Sranan(tegenwoordig kom je zelfs het racistische 'Neger-Engels' van vroeger nog tegen, sommige groepen gebruiken die term nog!!).

enkele wijze levenslessen

Ik was dus verbaasd toen ik naar het AZP(Academisch Ziekenhuis Paramaribo) belde en een welkomstboodschap in drie talen kreeg: Nederlands, Engels en Sranan! Ik vond dat geweldig want dat is NERGENS zo! Zelfs overheidsinstanties hebben telefoonbeantwoorders in het Nederlands alleen, sommige organisaties zelfs in het Engels alleen, en natuurlijk word er bij sommigen gewoon niet opgenomen., winkey face!

Ik schreef er een bericht over en waar ik bang voor was, gebeurde. Men vond het racistisch want waarom dan niet ook een van de andere talen. Toen brak mijn klomp en ik dacht toch nog WDF?! Iedereen spreekt  Sranan, BEHALVE IK!,  dus logisch dat men voor die taal kiest en niet voor een selectie van alle talen die dit land rijk is. Hoe lang zou het dan wel niet duren allemaal?

Anyway, grote mond over de oude kolonisator en natievorming en blablablalbalbalbalbalbalablablabalba en maar 1 ziekenhuis(en de SLM!) waar men in het Nederlands en het Sranan te woord gestaan wordt. Want zelfs nu nog zijn de immigranten die komen uit Brazilie en andere landen zoals Jamaica of Haiti, het Sranan wel machtig en niet het Nederlands of het Engels of het Javaans of het Hindi of het Aucaans of het Arowaks of het Galinja... waarom zijn er zoveel ego's hier in dit land die zelfs bij zo een bericht, wat een beetje goed nieuws is voor het hele land als eenheid, al meteen op hun borst gaan slaan, "En Ik Dan?"  schreeuwen en ineens vergeten dat ze in eerste instantie nog steeds Surinamer zijn ongeacht hun etniciteit.