Soms doen mensen dingen die niet te begrijpen zijn. Zoals een bezoek brengen aan een
couveuseafdeling, zoals de minister van Sociale Zaken en Volkshuisvesting
vandaag deed. Sociaal is dat, en wel begrijpelijk. Maar dat ze twee bodyguards
mee moest nemen in de ruimte waar de baby’s, in couveuses, lagen begrijp ik dan
weer niet. Waartegen moet ze beschermd worden?! Tegen het gekrijs van de baby’s?!
Of dat ze een boertje zouden laten in haar bijzijn?! Het betrof wel
twee drielingen en een tweeling, maar dan nog.
Daar komt nog eens bij dat ze
een aantal dames had meegenomen, een
stuk of zes, die elk een doos droegen. Cadeautjes voor de meerlingen, erg leuk.
Maar moesten al deze dames met dozen en al, inclusief de bodyguards in de
ruimte van de pasgeboren baby’s?! Lijkt mij niet nodig.
.JPG)
Ik heb de vraag
ook meteen gesteld aan het personeel. Een PR-medewerker en de medisch directeur
van het ziekenhuis die toevallig naast me stonden. “Is dit wel zo verstandig?!
Al cameramensen met hun camera’s, en die dames met dozen en de minister en haar
bodyguards?!” Er kwam helaas geen antwoord. Ik heb die vraag nog twee keer
gesteld, zeker toen een van die vrouwen met doos en al tegen een couveuse, met
baby, botste. “Kijk, dat is toch niet veilig, dan gebeurt dat!”, zei ik. Maar
wederom geen reactie.
Een andere
collega en ik zijn buiten het hok gebleven. Mensen die mij kennen weten dat ik,
wat kinderen betreft, geen grappen maak. Als ik iemand zou moeten vereren zou
het niet een door mensen bedachte God zijn ofzo maar dan eerder de natuur of
kinderen. Zeker pasgeborenen. Ik besef ook wel dat die heftigheid iets
persoonlijks is en ik verwacht ook niet dat anderen dit zullen snappen. Maar ik
heb me wel enigszins geïrriteerd vandaag.
Helemaal toen ik
uiteindelijk wel een antwoord kreeg op mijn meerdere malen gestelde vraag. “Natuurlijk
is het veilig. Die kinderen zijn nu gestabiliseerd. Anders doen we het niet.”
En dan nog leek het mij logischer om mensen vanachter glas te laten kijken naar
de pasgeborenen. En die hofdames van de minister met doos en al buiten te laten
wachten. Evenals die bodyguards.Het was echt een
zootje ongeregeld daarbinnen en ik ben weggelopen omdat ik er qua werk echt
niks mee kon. Al die duwende cameramannen omdat ze elk hetzelfde mooie shot
willen schieten. Het was een beetje slecht georganiseerd en ik hoorde achteraf
andere persmensen mopperen. “Altijd zo rommelig met die Abop-dingen.”. (Abop is
de partij van Ronnie Brunswijk) En ik dacht ‘WDF, heeft dit nu weer te maken
met politiek?!’
De minister zelf
had niks gezegd wat partij gerelateerd was en toch werd ze in een hoek
geschoven. Ook al was ze van die partij en vind ik dat ze niet veel doet van betekenis(toen
ik haar ooit vroeg of ze wist van de situatie op Leiding 10, zei ze ‘Leiding
10? Nee, daar weet ik niets van.’ En ik heb haar dus vandaag ook maar niks
gevraagd omtrent het gezin wat pas uitgezet was.), kon ik het wel waarderen wat
ze deed voor die kinderen en de ouders.
Ze kregen elk nog
een gouden kettinkje en dat pakket dat werd gedragen door haar hofdames. Ze zei
ook haar hulp toe en dat het de bedoeling was dat het structurele hulp was. Dus
niet zoals alles dat vanuit de overheid komt, een paar maanden niets, dan een
maand wel, en dan ineens met terugwerkende kracht en dan weer een hele tijd
niets.
Ik ben benieuwd
wat dat gaat worden in de toekomst en of dat echt zal gebeuren. In ieder geval
mag haar bezoek wat gestructureerder de volgende keer en moet ze misschien naar
een therapeut om zich te laten behandelen voor die baby-angst want die bodyguards
die zelfs tot in de couveuseruimte kwamen..sorry, dat sloeg echt nergens op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten