zondag 15 juni 2014

Vaderdag..Moederdag..OUDERDAG!!!..toch?

Vandaag is het Vaderdag. Vorige maand Moederdag. Leuk, gezellig, aardig, goed. Maar is het niet beter om het nut van het gezin als instituut te benadrukken en die twee aparte dagen af te schaffen en gewoon tot een enkele Ouderdag te maken?

Waarom? Omdat er verschillende vormen van gezinnen zijn. En ik zal wederom benadrukken dat een perfect gezin in mijn ogen niet bestaat uit een vader, moeder en de kids. Voor mij is een perfect gezin er een met een of twee ouders die een bewuste keuze hebben gemaakt om een kind op te voeden. Het maken en krijgen van het kind zijn processen die ik hier niet in mee neem. Dat is namelijk natuurlijk. Het opvoeden ook maar daar komt er iets meer bij kijken dan eerst zaad en daarna een baby eruit te persen. Klinkt misschien gek maar ik hoop dat duidelijk is wat ik bedoel. En het geslacht van die twee ouders staat er wat mij betreft los van.

Ik ben er van overtuigd dat twee vaders of moeders een kind net zo goed kunnen opvoeden als een vader en moeder. Misschien wel beter omdat het krijgen van dat kind een groter gevecht was dan bij een traditioneel gezin. Natuurlijk moet ik hier vermelden dat ik niet het een prefereer boven het andere. Het gaat om de bewuste keuze die gemaakt wordt en daarbij vind ik liefde van veel groter belang dan een conservatieve visie op het gezin.

Veel dingen die lange tijd vanzelfsprekend waren, zijn onderhevig aan verandering. Onze visie op veel zaken moet worden aangepast. Hoe we denken over geloof, cultuur, ras, seksualiteit, het leven. Waarom? Alleen als we onszelf reviseren en zorgen dat we meer mensen insluiten dan uitsluiten zullen we het verder schoppen als menselijk ras. Denk ik. Uit een voorgeprogrammeerd automatisme schreeuwen dat een fictief persoon die op een wolk woont bepaalde dat het ging Adam en Eva en niet Adam en Steven of Anna en Eva beschouw ik, ik benadruk ik (dus ik zeg niet dat het zo is maar dat ik dat vind), als onwetendheid.

En iedereen die anno 2014 onwetend is, is dat naar mijn mening uit eigen keuze. Als je mobiel internet gebruikt om alleen maar te FB-en, appen of vieze plaatsjes te kijken dan hou je jezelf dom. Via het internet is er namelijk zoveel informatie te vinden. En als mijn oma van 70 en mijn moeder van 50 het op zich kunnen nemen het internet op te gaan en op onderzoek uit te gaan dan moet iemand van 20 of 30 dat ook kunnen en niet alleen maar lopen flashen voor het oog van anderen.

Maar het ging dus om het ouderschap dat niet sekse-gebonden hoort te zijn. Waarom ik nog meer voorstander ben van een Ouderdag? Al die mensen die alleen hun kind opvoeden, uit eigen keus of omdat ze gewoon geen geschikte partner kunnen vinden, moeten de rol van beiden vervullen. Dat is moeilijk! Kinderen als duo opvoeden is al lastig, laat staan in je eentje.

Als Pietje door zijn moeder is opgevoed en zijn vader niet kent, zal hij op Vaderdag altijd geconfronteerd worden met de afwezigheid van die vader. Dat geldt er ook voor als Nelleke door papa wordt opgevoed en haar moeder niet kent, ook dat kan! Nelleke zal iedere keer op Moederdag worden geconfronteerd met de afwezigheid van mama. Onze manier van leven is nog steeds gebaseerd op een maatschappij waarbij mensen trouwden en bij elkaar bleven en dat ook de enige manier van samenzijn was die geaccepteerd werd.

Toen al had men moeten beslissen dat die dagen niet apart zouden worden gevierd maar op een dag. Een gezin met twee ouders werkt ook alleen als ze op een lijn staan en dus een eenheid vormen. Nu we merken dat er steeds meer eenoudergezinnen zijn en we langzaam doorhebben dat het niet automatisch wil zeggen dat die kinderen slecht terechtkomen, zouden we dus ook moeten zeggen 'ja, we evolueren ook mee in onze manier van denken en de manier waarop we onze instituten vorm geven.'

Dat ik elk jaar steeds meer mensen zie die op Moederdag stilstaan bij alleenstaande vaders en op Vaderdag bij alleenstaande moeders doet mij goed. Meer mensen verbreden dus hun visie. En ik denk dat het beter is voor alle kinderen om op te groeien zonder het gevoel van een gemis. Als we dat al kunnen wegnemen door zoiets kleins dan zeg ik waarom niet....

2 opmerkingen: