Ik keek naar hem.
Er verscheen een duivelse glimlach op mijn gezicht.
Rustig pakte ik een prikstok.
Zo een ding waarmee je stroomstootjes kan geven.
Hij was van zilverkleurig metaal.
Met een duivelse lach prikte hem.
Keer op keer.
Keer op keer.
En hij schrok wakker.
Kindje van twee. Hij keek me onbegrijpend aan.
Ineens kwam ik tot mezelf!!! Wat was ik aan het doen?!
Waarom was ik mijn neefje, van wie ik zielsveel hield, aan het folteren?!
Alsof ik een sadistische tiran was.
Ik omhelsde hem.
Ik knuffelde hem.
En ik hield hem vast.
'Sorry, sorry, sorry sorry'
En met tranen in mijn ogen schrok ik wakker.
Het was een droom geweest.. Verteerd door schuldgevoelens, haalde ik toch opgelucht adem.
Die droom bleef in mijn hoofd rondhangen.
Ik sloeg op m'n been. Jeuk!
Gedachten weer terug bij die droom.
Weer m'n been, andere plek. Jeuk!
Pets! Jeuk! Pets! Jeuk! Pets! Jeuk! Jeuk! Jeuk! Jeuk!!!!!!!
Ineens viel het kwartje.
Ik was helemaal geen sadist.
Mijn droom ging gewoon over die verrotte muggen die mij, zodra ze maar konden, begonnen te prikken, prikken, prikken, en nog eens prikken.
Het was zelfs zo erg dat als ik vergeten was een plek in te smeren op mijn verder overvloedig ingesmeerde benen, ze helemaal losgingen op dat plekje!
Onbewust frustreert het mij dat deze wezens bestaan.
Als Indiaan zijnde geloofde ik nu maar, en ook omdat het wel interessant klinkt en een beetje a la Life of Pi!, dat de Muggengod zich kenbaar had gemaakt in mijn droom. En dat hij, of zij, samen met de onderdanen degenen waren die niet mijn neefje maar mij als een stelletje sadisten aan het bewerken waren met hun prikstokken!!! Verrotte beesten!!!! Verrotte Muggenkoning.
Ik pakte een fles Baigon en spoot de hele kamer vol! Dat zal ze leren!!!! Ombeskoft!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten