de bitch in het Ralph Lauren shirt...

Blij hoorde ik van mijn nichtjes dat mijn vader OLGA naar de fietsenmaker had gebracht. En blij was ik toen ik haar op ging halen.En blij was ik toen ik naar de stad terug fietste, en van werk naar huis fietste. Heel blij! En de volgende dag ging ik op weg naar werk bij de krant en ja hoor!!! Weer op een kruispunt KRRRAKKK, schoten de trappers weer door en kwam ik geen stap vooruit!! Chrisje was NIET blij!!! Naar de krant gelopen. Na werk bij de krant liep ik naar de volgende job met OLGA aan de hand. En ja, kon ook niet anders dan dat ik werd overvallen door een megaregenbui en tot op mn onderbroek doorweekt in het restaurant aankwam!! Chrisje was NIET blij! Vervolgens werd ik geconfronteerd met het feit dat ik bij het restaurant werk met een stel klojos, op een handvol na dan. Daar heb ik ook mijn meest onbeschofte gast ooit gehad. Een blaaskaak uit Nederland die met twee vriendinnen was die zich erg schaamden voor hem. Hij wilde apart afrekenen(ja Bazar mensen ook hier!!) en ik gaf netjes aan dat het systeem geen rekeningen kon uitsplitsen en of hij zo vriendelijk zou willen zijn het zelf uit te rekenen. Meteen kwam het stoom uit zijn oren en hij zei: JIJ GAAT HET DOEN?! Dus ik zeg:PARDON?!!!!! hij stampvoette nog net niet toen hij zei : JA JIJ MOET HET DOEN! WANT IK BEN KLANT EN DAAROM GA JE HET OOK GEWOON DOEN! Sta je daar.... 36 jaar oud, een nieuw leven op te starten met zo een Hillegersbergpikkie van 21 dat je ff de les komt lezen.... want je staat toch alleen maar te kelneren in een 'derdewereldland'. Dat geeft vooral welgesteldere Nederlandse toeristen het recht blijkbaar om zich weer te wanen in de periode voor 1 juli 1863.. En eerst vond ik die opmerkingen van mensen hier een beetje overdreven, maar ik snap het nu!!! Die toeristen(ook de SuriNeds)die eerst neerbuigend doen en pas normaal met je praten als ze doorhebben dat je uit NL komt...hoe erg!... Surinamers bereiken nooit dat punt dat mensen doorhebben dat ze uit NL komen dus die doorstaan alles zoals ik dat heb gedaan met mister Polo... Ik begon keihard te lachen en ik zei rustig 'weet je, omdat je het zo aardig vraagt zal ik je even helpen, hoor!' Meneertje presteerde het om een half uur later terug te keren, met gierende fietsbanden het eetgedeelte in te rijden met de beschuldiging dat ik hem teveel had laten afrekenen en dat hij echt heel graag zijn geld terug wilde! Na hem meerdere malen te hebben verzocht zijn fiets weg te zetten heb ik hem daarna beleefd uitgelegd dat hij verkeerd gekeken had. En ik was echt beleefd! Niet blij maar wel beleefd terwijl ik het liefst hem en dat stomme fietsje, dat het WEL deed!!!, in elkaar getrapt had. Chrisje was echt boos .. zal ik echt terug naar mijn roots gaan en em ff eenn pijl in zn mars schieten?!!! Anyway, nadat ik het had uitgelegd en hij met zijn mond vol tanden stond en 'Oh' zei, vroeg hij op nog grovere toon hoe ik heette en eiste dat ik het opschreef, wat ik met mijn breedste glimlach heb gedaan waarna de kwal wegging. Mijn avond was wel verpest door zoveel walgelijkheid, verzameld in een blaaskaakje van 1,60m. Zo eentje die het verdient met de achterkant van de vlakke hand geklapt te worden omdat hij als een bitch doet. Anyway, ik kijk er enorm naar uit zijn mail te mogen beantwoorden, die hij natuurlijk gaat sturen! ombeskoft!!!(TJOERIE in t kwadraat)

OLGA stuk, huisje met fornuis buiten

OLGA heeft het deze week begeven. Midden op een druk kruispunt, terwijl ik op weg was naar mijn eerste werkdag bij Dagblad Suriname. Binnen 1 minuut was ik doordrenkt van het zweet natuurlijk, stresssss!!! Maar snel opgehaald door de taxi die ik had gebeld zodat ik niet al te laat op het werk zou verschijnen. Inmiddels heb ik mijn derde dag op de redactie van Dagblad Suriname en het bevalt me prima!!! En OLGA is bij de maak. Deze week ben ik ook naar mijn toekomstige huis geweest. Leuk appartement, achter een groot huis in Ma Retraite. De wijk waar ik wilde wonen. Ondanks dat mijn vader het huis enigszins afkeurde, omdat het achter in hoek weggestopt zat in zijn ogen(ik dacht juist aan rrrrrust!!), en te duur vond, volg ik natuurlijk mijn gevoel en ga ik er voor. Je moet toch ergens beginnen en het huis voelde goed aan. Wel raar dat het fornuis op het terrasje staat, dat helemaal omgeven is door dievenijzer, mijn luxe gevangenis! Gelukkig zal dat tezijnertijd worden verandert maar wie weet vind ik het wel, buiten koken. Time will tell!