De Almachtige Vleesgoden

Elk nieuw restaurant in Paramaribo krijgt in het begin vrij veel aandacht. Maar na een paar weken begint dan de echte worsteling om te kunnen overleven in een niet al te grote horecabranche met veel en divers aanbod.

Kijk bijvoorbeeld naar Unsei Yaki in de van Sommelsdijckstraat. Altijd stampvol maar de laatste tijd vrij rustig maar dat kan ook omdat 'men' zegt dat de sushi bij Sushi Ya veel beter is en de mofokoranti werkt snel en goed hier.

Bij Bar Zuid, aan de overkant, zit het ook altijd helemaal vol (met mensen die denken 'het is maar Suriname' als de bediening er weer eens een flater slaat, 😝). Eveneens Zanzibar, my favo spot!

Het nieuwe Mighty Racks zit ook barstensvol met een goede doorloop van tafels. Ze snappen er een ding goed,Surinamers  willen niet lang wachten op hun eten. En daar spelen ze goed op in!

Zo goed dat ze regelmatig je drankbestelling vergeten maar bij de tweede keer vragen heb je het wel gelijk, alleen jammer dat dit meerdere malen gebeurd terwijl er voldoende personeel op de vloer is. 

Het personeel is wel erg vriendelijk EN ze hebben een goed looptempo!! Geen gehang en geslof a la 't Vat maar allemaal mensen met een actieve houding. Jammer dat ze niet kijken naar hun gasten. Daar heeft hun training wel een beetje gefaald want je moet echt overdreven zwaaien om aandacht, zelfs als je naast het looppad vanuit de keuken zit.

Ander nadeel zijn de iPads waar ze mee werken. Zogenaamd hip maar wel ten koste van het oogcontact met de gasten. Het blijft daarnaast een raar beeld om servicegericht werk te zien gebeuren met een apparaat dat mensen juist afsluit van elkaar als het gaat om direct (oog)contact, toch wel een belangrijk ding binnen de horeca. Ze moeten daar een goede manier voor zien te vinden maar met het niet al te grote menu hebben ze het tijdrovende van scherm naar scherm naar scherm gaan om een bestelling in te voeren al een beetje omzeild.

Ze serveren er een heerlijke rode wijn die jammergenoeg uit de koelkast komt. Dus even laten staan zodat het wat meer op temperatuur komt en dan kun je beter genieten van het aroma en de smaak.

Het eten is goed! Lekker sappig vlees, mooie burgers, leuke gadgets zoals de bekers waar de frisdrank in geserveerd word maar ook de gepofte aardappel is goed van smaak. De babybackribs waren to die for hoewel de marinade/saus iets te zurig was.

Daar is iets voor hen om op te letten want het dessert heb ik voor de helft laten staan. De cheesecake was namelijk ook te zuur van smaak, helaas. De opmaak van het dessertbord was ook niet echt een wow met het inmiddels uitgekauwde "vorkje lepeltje poedertje".. En dan alleen een vork krijgen bij je dessert.

Al met al zou ik definitely weer gaan eten bij Mighty Racks, alleen al om de burgers te proberen! Ze zullen het wel een tijdje volhouden want we houden wel van een goed stuk vlees. Met behoud van deze uitserveersnelheden en mits ze de puntjes op de i zetten dan.

Wat betreft organisatie en werk heeft Mighty Racks al flink wat strepen voor op veel andere zaken in de stad. Goed om te zien dat, ook al is het nog niet daar waar het moet zijn, de service en vooral de vlotheid toch al aardig aan het verbeteren zijn in het Paramariboze horecalandje!

Oja, niemand heeft gevraagd of het eten naar wens was, of ons gegroet toen we weggingen maar hey, puntjes op de i... Zet ze, Mighty Racks!

 

Hoe groter de auto......

Het verkeer in Suriname is dramatisch, vervelend en onveilig voor fietsers, bromfietsers en voetgangers. 

Dat laatste iets minder omdat het afhankelijk is van welke straat je loopt. Een voetganger in, bijvoorbeeld, de Lim A Postraat is eigenlijk vogelvrij verklaard. De stoepen, die bedoeld zijn voor voetgangers, zijn in gebruik als parkeerplaatsen voor de vele te grote auto's die de stad 'rijk' is.

Deze auto's staan half op de stoep en half op de straat met als gevolg dat je als voetganger op de straat moet lopen waar je erg makkelijk het slachtoffer kan worden van te hard rijdende auto's. En juist daar, midden in het centrum waar alle officiële gebouwen staan, zou je veiliger moeten zijn maar dat is niet zo. Dat is namelijk ook de plek waar de mensen komen die boven de wet staan en voor wie een toevallige voorbijganger niets meer is dan een vlieg of een muskiet die je zo snel mogelijk moet doodtrappen of in dit geval doodrijden.

En die mensen die boven de wet staan..tja, die kunnen veel! Want dan heb je altijd wel iemand op een bepaalde plek die je onder alles uit kan helpen. Van een boete voor te hard rijden tot aan het doodrijden van mensen in het verkeer. Ken je, als bezitter van een grote auto, de juiste mensen met grotere auto's dan is het doden van iemand 'peanuts'. In de normale wereld zegt men dat het vooral mannen zijn met een te kleine tollie die dat willen compenseren met een veel te grote en dure auto. Bij ons in Suriname is dat anders.

"Hoe groter de auto, hoe groter de lul" zou je kunnen zeggen maar dan keihard doelend op het gedrag van de bestuurder en zeker niet op de inhoud van de broek. Hettzelfde geldt namelijk ook voor vrouwen. Deze schenkers des levens lijken dat te vergeten als ze achter hun stuur van een te grote auto zitten en bewijzen keer op keer dat ook vrouwen een enorme lul of klootzak kunnen zijn!

Je zou ook kunnen zeggen "hoe groter de auto, hoe groter het ego" maar dat spreekt voor zich. Want er is geen andere reden dan 'sma ai' voor het kopen van een mega auto in een stad als Paramaribo waar de straten veel te smal voor zijn. En als je bedenkt dat de meeste huishoudens meerdere auto's hebben(omdat mensen tot vrij late leeftijd nog bij de ouders blijven wonen) dan kun je er prat op dat die kleine auto bewust thuis gelaten word. Het is natuurlijk ook niet leuk om ergens te zijn met een gigantisch ego als je dat niet kan laten strelen met de vele ogen in de stad en het verkeer. Omdat het ego zo verblind is, zien ze niet dat het blikken van irritatie en afkeur zijn!

Wat je ook zou kunnen zeggen is "hoe groter de auto, hoe kleiner het geweten". Daarmee dek je wel de lading. Zeker als het gaat om bepaalde mensen die zijn weggekomen met het doodrijden van tieners omdat ze of 'zoon van' of 'bekende van' zijn. Dit Surinaamse 'ons kent ons gedrag' loopt de spuigaten uit want er word keihard gespeeld met mensenlevens! Dat het pijnlijk is voor de nabestaanden lijkt absoluut geen rol te spelen.

Erger is dat het geweten van deze overtreders en hun gedrag niet lijkt bestaan behalve als het om hun naasten gaat maar zelfs dat zal waarschijnlijk geen rol meer spelen als er geld in het spel is. Iedere keer als ik zo een verhaal lees, denk ik 'laat ze zelf maar een keer het slachtoffer worden' maar ik corrigeer mezelf meteen omdat ik het nare gedachten vind en mezelf troost met het feit dat zij ermee zullen moeten leven. Maarrrrr.. is dat wel een straf? Want ik vraag me serieus af of die guard van die ene minister en de zoon van de andere minister normaal slapen? Ik denk van wel!

Anders had men toch iets gedaan in de richting van zelf aangeven bij de politie? Maar alles word gesust en de media spreekt er niet meer over. Nu is dat best lastig want ook al zou je willen als journalist, dan zou je over muren moeten klimmen die opgeworpen zijn door diezelfde maatschappelijke laag met de te grote auto's.

En ondertussen gaat het maar door. De auto's worden groter, de gewetens lijken te verdwijnen en en de levens zijn niet veilig in het Surinaamse verkeer, hoe ver of dichtbij je van de stad ook bent..

Sla het broodje uit haar mond..

Het is zondag...

Altijd de dag dat ik even wat meer de tijd neem om na te denken voor ik begin aan mijn werkdag. Dit zijn mijn hersenspinsels van vandaag:

De laatste tijd vind ik het niet zo leuk meer in Suriname, soms dan, als ik teveel nadenk.

Dat werd mij duidelijk toen een collega in een gesprek over hoe om te gaan met de prijsverhogingen verzuchtte dat ik me nu wel voor m'n kop kon slaan dat ik uit Nederland ben vertrokken om naar Suriname te komen.

Het was de eerste keer dat ik het echt als een steek  in mijn hart voelde en niet vol overtuiging kon zeggen dat ik nog steeds achter mijn keuze stond.

Het gaat in deze dan niet om de prijsverhogingen want hey, juist door het wonen in Nederland weet ik er redelijk mee om te gaan en is het daarnaast nog steeds prettig vertoeven  hier met de lege brievenbus!

Het is echter het waarom van de prijsverhogingen en andere misstanden in dit land die het echt, maar dan ook echt, moeilijk verteerbaar maken.

In Nederland heb je nog de illusie waarin je kan vluchten. 

Hier is ook die illusie met 20 procent verhoogd!

Ik kan het niet verkroppen dat ik keihard werk en dat het geld wat ik afdraag aan belastingen word verkwist als ware het monopolie geld.

Ik kan het niet verkroppen dat men er geen moeite mee heeft en gewoon probleemloos meewerkt en zelfs harder gaat meewerken zodat die verkwisting door kan gaan.

Mensen durven niet, willen niet, nemen genoegen met een bordje witte rijst met groenten uit eigen tuin waar niks mis mee is maar als het geld niet verkwist was had je misschien wel een goed stuk vlees erbij kunnen hebben in plaats van dat ene boutje wat je straks moet delen met vijf personen.

Ik kan maar niet snappen dat diezelfde mensen dan anderen vertrappen omdat ze hun stem wel laten horen terwijl ze dat voor hen doen en geeneens voor zichzelf.

Ik kan maar niet begrijpen dat mensen hier hun eigen familie en vrienden zouden afstoten ten gunste van een politieke leider die ze achter hun rug keihard uitlacht vanwege hun schapenmentaliteit en niet eens wakker ligt van het feit dat door hun corruptieve gedrag diezelfde mensen elkaar beroven en misschien vermoorden.

Ik snap het gewoon niet.

Maar hoe dan ook zal ik een manier vinden om ermee om te gaan want in Nederland heb ik niet veel te zoeken behalve familie en vrienden maar die zullen mij niet voeden. Dat zal ik zelf moeten doen en dan doe ik dat liever op een plek naar eigen wens. Maar.... Waar is nu die plek? Want hier lijkt het niet meer te zijn... 

Boomhut ver weg in het bos met internet en zonnepanelen en regenwater, off the grid, lijkt een verre niet te realiseren droom...

En overal is er rotzooi maar mijn mond valt open van verbazing vanwege de onbeschofte, ongegeneerde en respectloze(naar het volk toe maar ook naar het zelf!) manier waarop dat hier gebeurd.

Juist in zo een kleine gemeenschap zijn de gevolgen van de gedragingen van de een keihard te merken in de zakken van de ander...

Anyway, m'e fuga. Het voelt niet goed meer. Iets klopt niet...

De wereld word wakker maar Surinamers lijken nog in coma.

De volgende generatie, en dan van elke laag van de bevolking en niet alleen de elite!, moet toch genoeg motivatie zijn om dit land gezond te krijgen en te houden?!

Anyway, dat waren de hersenspinsels van deze zondag. Als je tot hier bent gekomen met lezen, nog een ding:

Neem een broodje ... Met boter, zeeeeeer dunbestreken zoals in de jaren tachtig, en snij een plak kaas in vijf repen, beleg het broodje met een vijfde plakje en geef het aan je eigen kind.

Neem nog een broodje, smeer er genoeg boter op, doe er twee plakken kaas op, een plakje ham, wat sla, komkommer en tomaat. 

Ga tegenover je kind zitten en eet jouw overdadig belegde broodje en geniet van elke hap!

En iedere keer als je kind een hap wil nemen van dat karige broodje, gris je het uit haar handen en neem je eerst een hap voordat het kind dat zelf mag ... 

Je eet je eigen goedbelegde  broodje helemaal op en als je daarna nog trek hebt, pak je dat kind haar broodje gewoon af en eet dat beetje wat haar nog restte ook op...

Want zo hoort het.... 

Overdreven? Misschien ...

Dramatisch? Zeker...

Realiteit? Op een bepaalde manier ...

Zou je een ouder aanspreken als je hem of haar dit ziet doen? Zou je het zelf doen? 

Zou je het zelf accepteren? 

Theoretisch niet.

Op Facebook niet.

In de dagelijkse praktijk wel...

Geen Suiker, ik ben Zoet genoeg 😂

M'n suikervrij challenge gaat me beter af dan verwacht. In eerste instantie mocht ik van mezelf 1x per dag suiker in m'n koffie, in de ochtend, maar zelfs dat heb ik nu achterwege gelaten.

Het is wel merkbaar, voor mezelf, ik voel me weer iets fitter hoewel ik nog steeds superslecht eet maar dat is dan ook iets om in een later stadium weer op te pakken.

De eerste paar dagen waren zwaar want je kan niet ineens zomaar een glas sap of gemberbier pakken want er zit daar zooooveeeeel suiker in. Zoveel dat je er eigenlijk juist meer dorst van kreeg met alle gevolgen van dien. 

Dit is trouwens Dawet Sorbetijs... Idee?, beste warunghouders van Su?!

Gelukkig was dat verlangen naar suiker van korte duur.

Toch zijn er momenten waarop het lastig is. 

Mijn lievelingsgerecht is saotosoep en bij de warung heb je ook altijd dawet, ook heerlijk en een favoriet maar ook boordevol suiker. Maar ook die verleiding heb ik weten te weerstaan!

Geen koekje, geen chocoladereep terwijl ik om de zoveel maanden van mezelf een lekkere chocolade reep van Cadburys mag, of twee... 😁

Goed, ik moet maar zien hoe ik dat ga aanpakken in de toekomst maar zal wel goedkomen. Vooralsnog ben ik extreem blij dat ik het heb gedaan en dat het ook nog goed voelt!

Want geraffineerde suiker is eigenlijk echt heel slecht voor je en als je het laat staan dan zal je merken dat veel dingen van nature al wat zoetig zijn. 

Door gebruik van suikers proef je het niet maar ik nu dus wel! En ja, die plaatjes zijn van de dingen die ik mis maar die ook prima suikervrij te bereiden zijn!

Sexy Disco Bacoven

Vandaag ben ik naar de markt geweest.

Het was leuk. En er waren een paar dingen die me opvielen. Boven was er een man die wierook verkocht. Hij beweerde dat goede wierook srd 25 per doosje kostte.

Ik wist dat hetzelfde doosje bij de Chinese supermarkt veel minder kostte maar mijn gezelschap, uit NL, begreep mijn aarzeling niet en legde het geld neer.

Leuk voor die man en ik hoop dat hij zeer gelukkig word met zijn valselijk behaalde winst!!  En nee, ik discussieer nooit over geld als mensen zo doen want... Karma'

Verder was de markt leuk en zijn we niet bedrogen door andere kooplui.

Wist je dat er zoiets bestond als Sexy Disco Bacove?

We stonden bij de kraam en vroegen ons af waarom ze zo sexy waren. Een passerende vrouw antwoordde: "omdat ze lekker krom zijn!" 😂😂

Verder zag ik dat er nog steeds middeltjes op de markt te verkrijgen zijn om de huid te bleken.... 

Dat was ook de plek waar we ook belaagd werden en ik apart werd genomen door een man die vertelde dat hij me kon helpen met m'n zwarte ellebogen... "Nee, dankje! Tandpasta helpt ook, schijnt, dat probeer ik liever!"

En weg waren we. 

Wat centjes armer maar wel een leuke herinnering erbij!

En een paar mooie handgemaakte, slippers gemaakt van echt leer...

Sexy disco bacoven, hmmmm!

Parijs en de wereld

Ach jee.. Parijs.. Parijs… De stad van de revolutie heeft het zwaar te verduren na wel 7 aanslagen. Iedereen is in shock en anderen juist weer niet. Tegenreacties met als vraagstelling ‘what about Syria?’ zijn ook aan de orde van de dag. Terecht? Of misplaatst?

Is het nou eenmaal niet zo dat als Michael Jackson doodgaat de wereld in diepe rouw gedompeld is maar als het om Spike Lee zou gaan, alleen de mensen die hem kenden en van zijn films genoten, zouden rouwen en misschien dan niet eens. Simpele feit is omdat de impact die Michael Jackson had nou eenmaal veel groter was dan die van Spike Lee, die nu waarschijnlijk gegoogled word door een aantal lezers..

Als de buurman, die naast jou woont, zijn vrouw slaat, doet het je wat. Je hoort haar gillen van de pijn. Je hoort de klappen. Je hoort het vernederende geschreeuw.  Je kan het zelfs voor je zien want je bent bij ze thuis geweest. Je hebt er op die bank gezeten waar zij nu ineengedoken op ligt terwijl ze zichzelf afschermt voor de vuistenregen van haar doorgeslagen man. Daarom schiet je haar te hulp en vervolgens doe je bij iemand anders je verhaal want je wilt het delen.

Deze kijkt je aan.

En zegt vervolgens dat de vrouw aan de andere kant van de stad ook geslagen word en dat ze ook recht heeft op hulp. Het is naar om te horen. Want je bent boven jezelf uitgestegen om de buurvrouw, die je kent, te helpen, tegen al je angsten in.

Waarom heeft de ander niet gevraagd of je een actie wilde opstarten tegen geweld? Waarom heeft de ander dat zelf niet gedaan? Waarom heeft de ander dan zelf geen vinger uitgestoken om die buurvrouw aan de andere kant van de stad te helpen? Waarom heeft die ander je niet in eerste instantie bedankt voor je inzet? Waarom heeft de ander niet gevraagd hoe het gaat met je buurvrouw?

Iedereen heeft het recht op een eigen mening. Maar soms is een tegengeluid ontzettend nutteloos. Mensen die rouwen om Parijs kwalijk nemen dat ze niet naar Syrië, Japan, Suriname, etc. omkijken is nutteloos. We zouden ons collectief moeten schamen dat er überhaupt zulke wantoestanden plaatsvinden onder ons toezicht, met onze goedkeuring, in elk land op deze aardbol.

Het is niet nodig om zo te denken want we hebben een globaal probleem wat echt niet ver van huis is. Is Frans-Guyana niet een arrondissement van Frankrijk? Zijn er inmiddels niet meerdere Surinamers, gelukkig, tegengehouden toen ze zich wilden gaan voegen bij die strijd van de extremisten tegen de ‘vrije wereld’ waar ook wij onderdeel van uitmaken? Zit er niet iemand in het gevang op verdenking van het bieden van ruimte in het bos voor extremistische en terroristische praktijken?

Dus terwijl wij hier lopen te schreeuwen dat we moeten bidden tot Jezus, net zoals de extremisten doen, gebeurt er van alles. En op de dag dat wij hier het onschuldige slachtoffer zijn geworden, zullen onze nabestaanden het pijnlijk vinden als iemand op hun Facebookpagina reageert met ‘what about the children in Verwegbedistan?’…..

Denk globaal! Bagatelliseer elkaars verdriet en medeleven niet.
Alle pijn is onze pijn.

Let’s emancipate ourselves from this mental slavery that religion, and economics, have become and unite to become the free beings we all want to be…

De bron van het kwaad is niet het subjectief meeleven.

De bron van het kwaad is het religieuze extremisme dat in elk geloof aanwezig is en een dreigend gevaar vormt voor ons allemaal en dat zijn we zat... Dat hebben we kunnen beseffen, juist omdat het nu Parijs is en het veel mensen raakt..

THINK...

Deze kwam ik tegen en slaat de spijker op de kop... 

10 Facts About Our Society That We Oddly Accept As Normal:

1. We prioritize money and the economy over basics like air, water, food quality, our environment, and our communities.

2. We utilize an economic trading system that facilitates the death of millions of people each year.

3. We divide the world’s land into sections and then fight over who owns these sections.

4. We call some people “soldiers” which makes it OK for them to kill other people.

5. We torture and kill millions of animals every day needlessly for food, clothing, and experiments.

6. We send children to school for their entire childhood to memorize facts and skills that they will rarely use. 

7. We impose financial pressures on parents, forcing them to miss out on vital stages of their child’s development.

8. We have thousands of religions, each one believing that their God or god-story is the only true and unique version.

9. Love and compassion, which promote life, are mocked as facile. Whereas war, which harms life, is seen as honorable.

10. Anyone with a really useful invention can forcefully prevent others from using or modifying it.

Het zijn precies deze punten die ik al heel lang zie die mij het gevoel geven dat ik niet van deze wereld ben.

Iedereen heeft er namelijk vrede mee maar ik? Ik niet.... 

Het maakt me onrustig en onbehaaglijk...

Ook omdat weinig mensen het in zijn geheel kunnen bevatten waardoor je soms maar met iemand hierover kan praten ...