Dat laatste iets minder omdat het afhankelijk is van welke straat je loopt. Een voetganger in, bijvoorbeeld, de Lim A Postraat is eigenlijk vogelvrij verklaard. De stoepen, die bedoeld zijn voor voetgangers, zijn in gebruik als parkeerplaatsen voor de vele te grote auto's die de stad 'rijk' is.
Deze auto's staan half op de stoep en half op de straat met als gevolg dat je als voetganger op de straat moet lopen waar je erg makkelijk het slachtoffer kan worden van te hard rijdende auto's. En juist daar, midden in het centrum waar alle officiële gebouwen staan, zou je veiliger moeten zijn maar dat is niet zo. Dat is namelijk ook de plek waar de mensen komen die boven de wet staan en voor wie een toevallige voorbijganger niets meer is dan een vlieg of een muskiet die je zo snel mogelijk moet doodtrappen of in dit geval doodrijden.
En die mensen die boven de wet staan..tja, die kunnen veel! Want dan heb je altijd wel iemand op een bepaalde plek die je onder alles uit kan helpen. Van een boete voor te hard rijden tot aan het doodrijden van mensen in het verkeer. Ken je, als bezitter van een grote auto, de juiste mensen met grotere auto's dan is het doden van iemand 'peanuts'. In de normale wereld zegt men dat het vooral mannen zijn met een te kleine tollie die dat willen compenseren met een veel te grote en dure auto. Bij ons in Suriname is dat anders.
"Hoe groter de auto, hoe groter de lul" zou je kunnen zeggen maar dan keihard doelend op het gedrag van de bestuurder en zeker niet op de inhoud van de broek. Hettzelfde geldt namelijk ook voor vrouwen. Deze schenkers des levens lijken dat te vergeten als ze achter hun stuur van een te grote auto zitten en bewijzen keer op keer dat ook vrouwen een enorme lul of klootzak kunnen zijn!
Je zou ook kunnen zeggen "hoe groter de auto, hoe groter het ego" maar dat spreekt voor zich. Want er is geen andere reden dan 'sma ai' voor het kopen van een mega auto in een stad als Paramaribo waar de straten veel te smal voor zijn. En als je bedenkt dat de meeste huishoudens meerdere auto's hebben(omdat mensen tot vrij late leeftijd nog bij de ouders blijven wonen) dan kun je er prat op dat die kleine auto bewust thuis gelaten word. Het is natuurlijk ook niet leuk om ergens te zijn met een gigantisch ego als je dat niet kan laten strelen met de vele ogen in de stad en het verkeer. Omdat het ego zo verblind is, zien ze niet dat het blikken van irritatie en afkeur zijn!
Wat je ook zou kunnen zeggen is "hoe groter de auto, hoe kleiner het geweten". Daarmee dek je wel de lading. Zeker als het gaat om bepaalde mensen die zijn weggekomen met het doodrijden van tieners omdat ze of 'zoon van' of 'bekende van' zijn. Dit Surinaamse 'ons kent ons gedrag' loopt de spuigaten uit want er word keihard gespeeld met mensenlevens! Dat het pijnlijk is voor de nabestaanden lijkt absoluut geen rol te spelen.
Erger is dat het geweten van deze overtreders en hun gedrag niet lijkt bestaan behalve als het om hun naasten gaat maar zelfs dat zal waarschijnlijk geen rol meer spelen als er geld in het spel is. Iedere keer als ik zo een verhaal lees, denk ik 'laat ze zelf maar een keer het slachtoffer worden' maar ik corrigeer mezelf meteen omdat ik het nare gedachten vind en mezelf troost met het feit dat zij ermee zullen moeten leven. Maarrrrr.. is dat wel een straf? Want ik vraag me serieus af of die guard van die ene minister en de zoon van de andere minister normaal slapen? Ik denk van wel!
Anders had men toch iets gedaan in de richting van zelf aangeven bij de politie? Maar alles word gesust en de media spreekt er niet meer over. Nu is dat best lastig want ook al zou je willen als journalist, dan zou je over muren moeten klimmen die opgeworpen zijn door diezelfde maatschappelijke laag met de te grote auto's.
En ondertussen gaat het maar door. De auto's worden groter, de gewetens lijken te verdwijnen en en de levens zijn niet veilig in het Surinaamse verkeer, hoe ver of dichtbij je van de stad ook bent..
Deze auto's staan half op de stoep en half op de straat met als gevolg dat je als voetganger op de straat moet lopen waar je erg makkelijk het slachtoffer kan worden van te hard rijdende auto's. En juist daar, midden in het centrum waar alle officiële gebouwen staan, zou je veiliger moeten zijn maar dat is niet zo. Dat is namelijk ook de plek waar de mensen komen die boven de wet staan en voor wie een toevallige voorbijganger niets meer is dan een vlieg of een muskiet die je zo snel mogelijk moet doodtrappen of in dit geval doodrijden.
En die mensen die boven de wet staan..tja, die kunnen veel! Want dan heb je altijd wel iemand op een bepaalde plek die je onder alles uit kan helpen. Van een boete voor te hard rijden tot aan het doodrijden van mensen in het verkeer. Ken je, als bezitter van een grote auto, de juiste mensen met grotere auto's dan is het doden van iemand 'peanuts'. In de normale wereld zegt men dat het vooral mannen zijn met een te kleine tollie die dat willen compenseren met een veel te grote en dure auto. Bij ons in Suriname is dat anders.
"Hoe groter de auto, hoe groter de lul" zou je kunnen zeggen maar dan keihard doelend op het gedrag van de bestuurder en zeker niet op de inhoud van de broek. Hettzelfde geldt namelijk ook voor vrouwen. Deze schenkers des levens lijken dat te vergeten als ze achter hun stuur van een te grote auto zitten en bewijzen keer op keer dat ook vrouwen een enorme lul of klootzak kunnen zijn!
Je zou ook kunnen zeggen "hoe groter de auto, hoe groter het ego" maar dat spreekt voor zich. Want er is geen andere reden dan 'sma ai' voor het kopen van een mega auto in een stad als Paramaribo waar de straten veel te smal voor zijn. En als je bedenkt dat de meeste huishoudens meerdere auto's hebben(omdat mensen tot vrij late leeftijd nog bij de ouders blijven wonen) dan kun je er prat op dat die kleine auto bewust thuis gelaten word. Het is natuurlijk ook niet leuk om ergens te zijn met een gigantisch ego als je dat niet kan laten strelen met de vele ogen in de stad en het verkeer. Omdat het ego zo verblind is, zien ze niet dat het blikken van irritatie en afkeur zijn!
Wat je ook zou kunnen zeggen is "hoe groter de auto, hoe kleiner het geweten". Daarmee dek je wel de lading. Zeker als het gaat om bepaalde mensen die zijn weggekomen met het doodrijden van tieners omdat ze of 'zoon van' of 'bekende van' zijn. Dit Surinaamse 'ons kent ons gedrag' loopt de spuigaten uit want er word keihard gespeeld met mensenlevens! Dat het pijnlijk is voor de nabestaanden lijkt absoluut geen rol te spelen.
Erger is dat het geweten van deze overtreders en hun gedrag niet lijkt bestaan behalve als het om hun naasten gaat maar zelfs dat zal waarschijnlijk geen rol meer spelen als er geld in het spel is. Iedere keer als ik zo een verhaal lees, denk ik 'laat ze zelf maar een keer het slachtoffer worden' maar ik corrigeer mezelf meteen omdat ik het nare gedachten vind en mezelf troost met het feit dat zij ermee zullen moeten leven. Maarrrrr.. is dat wel een straf? Want ik vraag me serieus af of die guard van die ene minister en de zoon van de andere minister normaal slapen? Ik denk van wel!
Anders had men toch iets gedaan in de richting van zelf aangeven bij de politie? Maar alles word gesust en de media spreekt er niet meer over. Nu is dat best lastig want ook al zou je willen als journalist, dan zou je over muren moeten klimmen die opgeworpen zijn door diezelfde maatschappelijke laag met de te grote auto's.
En ondertussen gaat het maar door. De auto's worden groter, de gewetens lijken te verdwijnen en en de levens zijn niet veilig in het Surinaamse verkeer, hoe ver of dichtbij je van de stad ook bent..
